Wśród chorych złudzeń...

Nienawiść zamiast krwi w żyłach
A w myślach już tylko strach
Szare odbicia w witrynach
Zawsze ta sama parszywa twarz

Mogłabym uderzać
Rozcinać skórę chłodnym ostrzem
Nie czuję bólu... To ciało
Już od dawna nie należy do mnie

Wypluwając stare
Pozostałości myśli
Dławię się okruchami
Gnijącej nienawiści

Stąpam wśród zgliszczy
Krzywe lustra pokryte kurzem
Odbijają krzyk paniczny
Moich chorych złudzeń

Cichy błagalny szept
Zmienił się w surowy krzyk
Zabij chorą myśl!
Ocal mnie! Chcę żyć!

autor

.siostra.nożownik.

Dodano: 2006-04-02 00:26:52

Ten wiersz przeczytano 489 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie