...wszędzie beton...

Betonowe życie, betonowy kres. Wszędzie ta twardość.
Wystarczy pojechać do lasu. Przeciez wiesz o tym
dobrze.:))))
Treść doskonała.

pamiętaj, że beton zanim stwardnieje jest płynny i w
każdą formę można go wylać ;-)

Czasem i beton kruszeje......
Jeśli tylko patrzysz sercem....
I w nim skryte nadzieje.......
Że nie nazwiesz betonem go więcej

nie no... faktycznie za dużo tego betonu i to
zakończenie, tak jakbyś nie mógł znaleźć rymu i na
poczekaniu go wymyślił.

SUPER! czasem beton przysłania wszystko :)

pomysł i obserwacja trafione - ale beee-ton Twojego
wiersza, a może trzeba coś przejaskrawić, żeby dotarło
- dlatego tyle betonu :)

Jest taka piosenka " w domach z betonu nie ma wolnej
miłości" a ja myślę że w świecie z betonu jest za mało
romantyzmu...dobroci i zwykłej ludzkiej
czułości...beton jest trendy....masz rację wszystko na
opak..

najważniejsze w sercu nie ma tej betonowej
masy...wiersz pobudza wyobraźnie...

Za oknem piękna wiosna, a ty o betonach...ale coś w
tym jest, są dni, ze wszystko wydaje sie betonowe nie
tylko tobie

nie jest tak zle ...
ale mysle ze ty o tym wiesz ..pozdrawiam))

Gdzie Ty chodzisz? nie widzisz jak kwiaty kwitną i
drzewa szumią:)...betony sie rozpadają...a życie trwa
dalej...jak dla mnie za dużo tego betonu...

no nie jest tak źle! betony już się rozsypały, spoko,
rozejrzyj się dookoła stary, słonko świeci, deszczyk
pada, ludzie wiersze piszą, narzekać nie wypada!