Wszystko, co kochasz
Matkom i Ojcom z Ukrainy i wszystkich krajów ogarniętych wojną
Wszystko, co kochasz, co do życia
wkładasz
jakby do garnka z codzienną potrawą:
dom, który w trudzie budujesz od dawna,
praca i pasje, co twe imię sławią,
las rąk przyjaznych wokół twej postaci,
miejsce wśród świata, bezgranicznie
twoje…
A możesz wszystko stracić,
uciekać tak jak stoisz.
Jasne, serdeczne marzenia jak lato,
nowe i dawne, te sadzone wiosną;
dajesz im wodę – kolorowym kwiatom,
które wzdłuż drogi kamienistej rosną;
pragniesz żyć długo, jesienią i zimą,
i radość życia do końca chcesz tulić...
A możesz przecież zginąć
od pierwszej błędnej kuli.
Twarze tak drogie i oczy tak znane,
srebro na włosach – od trosk i po
przejściach;
i to największe, najgłębsze kochanie,
ważniejsze jeszcze niż życie i
wszechświat;
wszystko, czym żyjesz, dokładasz do
schedy
i nic poza tym nie ma żadnych znaczeń...
A możesz skonać kiedyś –
nie podnieść się z rozpaczy.
Komentarze (43)
Świetny wiersz, ale szkoda, że mamy takie tematy do
pisania...
Pozdrawiam serdecznie.
bardzo, ale to bardzo cieszę się z Twojego pojawienia
się po dłuższej nieobecności;
i choć temat smutny, wiersz jest znakomity;
mam nadzieję że zagościsz na dłużej i serdecznie Cię
pozdrawiam :)
Dobry wiersz. Bardzo.
Pozdrawiam Oxywio.
Poruszający przekaz z życiową refleksją.
Myślę, że każdy powinien się przy nim zatrzymać choć
chwilę i zastanowić nad istotą naszego życia.
Pozdrawiam
Marek
Dobrze oddane odczucia wielu ludzi w obecnej chwili.
Pozdrawiam Cię Oxyvio.
To prawda, smutna i bardzo wymowna refleksja,
pozdrawiam ciepło i ślę serdeczności.
Witaj Oxywio!
Przeczytałam Twój wiersz z zainteresowaniem. Przez
pryzmat działań wojennych na Ukrainie uświadamiasz
ludziom, jak wszystko co mamy i kim jesteśmy jest
kruche i niepewne.
Bardzo podoba mi się Twój wiersz. Serdecznie
pozdrawiam :)
Nureczko, witaj!
Tak, muszę się uspokoić, ale ten dramat na Ukrainie
tak mną zatrząsł, że wiersz mi się sam "urodził".
Poza tym przywołaliście mnie tutaj. :)
Bardzo Ci dziękuję za miłe słowa o moim wierszu.
Pozdrawiam ciepło!
BordoBlues, witam Cię serdecznie!
Dziękuję za nazwanie mojego wiersza niezwykłym. Miłe
to bardzo.
Tak, politycy są cyniczni. Zwłaszcza ci, którzy
wywołują wojny. Dla mnie to nie są w pełni rozwinięci
ludzie.
Pozdrawiam Cię również ciepło, Arku.
Wolnyduch, jestem miło zaskoczona, że mnie jeszcze
pamiętasz! :)
Wróciłam, bo mnie przywołaliście. :)))
Dziękuję Ci za komentarz pełen zrozumienia dla treści
wiersza. Ja także życzę Ci zdrowia i spokoju.
Dobrze Cię widzieć Oxywio i to z wierszem.
Mówiłaś, że musisz uspokoić uczucia, atu taki traf dla
nas wszystkich.
Całym sercem jestem z Ukrainą, wszyscy przez
Putinowską Rosję możemy znaleźć się w podobnej
sytuacji, stracić bliskich, dorobek życia, wolność.
Przejmujące, ważne i mądre są słowa tego wiersza.
Nic nie jest dane na wieczność...
Pozdrawiam ciepło
Po tak długiej przerwie wróciłaś w niezwykły czas i
niezwykłym wierszem. Każda śmierć to dla matek i ojców
niewyobrażalny dramat. Dla polityków to tylko
statystyka.
Pozdrawiam Arek. :):)
Bardzo dobry wiersz na aktualny temat, niestety wobec
agresji ludzie są bezsilni i mogą stracić życie, a
jeśli ujdą z życiem, to tracą wolność, dom, często
bliskich których kochają, wszystko, co cenne,
bywa, że uciekają tak jak stoją, czasem np. otrzymują
sąsiedzką pomoc, tak jak ma to miejsce, gdy my
pomagamy uchodźcom, dobrze, że sąsiedzi bywają również
pomocni, gdy sąsiada spotyka militarna agresja.
Potrzebny wiersz, miło znów czytać na portalu,
pozdrawiam serdecznie, oby zdrowie i spokój nam
towarzyszył.