wszystko mija
ból który rozrywa na strzępy
rozgościł się we mnie na dobre
umieram lecz jeszcze wam powiem
że życie miałam radosne
dzisiaj to już historia
wspomnienia miłe zostały
staram się być pogodna
odchodzę bez znaku sławy
autor
basieńka55
Dodano: 2015-09-02 20:08:11
Ten wiersz przeczytano 874 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
może nie wszystko
wiesz co bez celu życia szczęście nie wystarczy by tu
żyć
może nie serdeczności
Dobry, smutny wiersz! Dziękuję! Miłego wieczoru!
Pozdrawiam serdecznie!:)) Gabi
Wielu z nas mogłoby utożsamić się ze słowami Twojego
wiersza. Ja się z nim utożsamiam.
Pozdrawiam:)
Marek
Ładna, smutna miniaturka
Smutna refleksja
pozdrawiam
To się cieszę że wymyśliłaś
Dobry refleksyjny wiersz:]
Wiersz Twój Basiu zatrzymuje i budzi refleksję
własnego życia.
Wszystkiego dobrego życzę.
Pozdrawiam serdecznie.
to wymyślona historyjka ale dzięki
smutne serdeczności
Lao tse powiedział:
"Człowiek nie może mieć tysiąca dobrych dni, tak jak
kwiat nie może tysiąc dni kwitnąć"
,,Wszystko mija, nawet najdłuższa żmija"- Stachura
(podobno)
Po co Ci sława. Ważniejsze, by ludzie przechodząc kolo
krzyża rzekli: dobry to był człowiek:))