Wszystko może ożyć na nowo...

Idziesz szarą, polną drogą,
która już nie może wytrzymać
pod ciężaremTwoich smotków i nażekań.
Niedaleko płynie potok "Twoich łez",
Twoich, bo to Ty wylewałeś je,
kiedy wszystko zaczęło się sypać.
Na starym, schorowanym drzewie,
które obarczyłeś swoimi problemami,
usiadł mały, szary ptaszek.
Zamilkł. Już nie może słuchać
Twojej litanii dąsow.
Na łące obok,
zwiędł i dziwnie zmienił barwę na szarą,
mały fiołek. To przez Ciebie,
bo to Ty gnębiłeś go swoimi sprawami.
Wszyscy są przeciwko Tobie.
Przyjaciele tylko udają Twoich przyjaciół.
Ten kogo kochasz, poprostu Cię nienawidzi.
Zastanawiasz się,
co chcą tym wszystkim osiągnąć.
Niewierzysz już nikomu.
Samotny pośrod tłumów zostałeś z niczym.
I co teraz?
Myślisz, że najlepiej byłoby skończyć,
z tym wszystkim i ze samym sobą.
Uwierz! Niewarto!
Przecież nikt, nigdy nie powiedział,
że po tamtej stronie jest lepiej...
Przecież nie wiesz czy tam nie będziesz skazany na większe cierpienia
niż tuaj, gdzie wszystko może ożyć na nowo.
Kiedyś znajdzie sie osoba,
która Cię naprawdę pokocha.
Z przyjaciółmi nigdy nie wiadomo,
przecież prawdziwych poznaje się w biedzie...
Byle tylko wtedy nie bylo za późno...

"Nigdy nie pozwol, aby strach przed działaniem, wyeliminował Cię z dalszej gry..." A Cindarella Story

autor

Magdura:)

Napisany: 2007-08-05 Dodano: 2007-05-11 21:11:34

Ten wiersz przeczytano 371 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie