Wybaczam
Przeszłości nie da się wymazać
Lecz wybaczyć
W oczach lustro
I ten nos złamany
Krew lała się wszędzie
Po ręce młodej panny
Z uśmiechem na twarzy
Ty byłeś zdenerwowany
Więc po cichutku
Bezszelestnie
By związały się twe ręce
W obliczu lustra krwawiąca
Pomocy sobie udzielająca
Mogłaby powiedzieć gdzie jesteś
Boże kochany
Jednym uśmiechem tylko spowodowany
Na co te rany
Do niebios krzycząca
Dziś ludzi wspierająca
Stworzyłam kartotekę
Wybaczam
Komentarze (7)
Poruszający wiersz. Czasem nie jest łatwo wybaczyć.
Pozdrawiam
Wandaw Młoda panna jest zbyt młoda :-)Pozdrawiam
Bardzo wymowny wiersz. Wybaczać nie każdy potrafi, to
drogocenny dar, który warto pielęgnować, ale należy
również wyciągnać wnioski z przykrych i bolesnych
doświadczeń i po raz drugi nie wchodzić w relacje z
taką odsobą
Pozdrawiam serdecznie
Wybaczyć i pogodzić się z tym, co było. Poruszający
wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)
Poruszający wiersz, ale i potrzebny, trzeba poruszać
takie tematy.
Pozdrawiam serdecznie
Bardzo wzruszające wersy...Pozdrawiam
Poruszający wiersz skłaniający do refleksji...gdy
rozumiemy czyjś ból i rozpacz chętniej pomagamy...
Pozdrawiam ciepło :)