Wybor
ZNUDZONYM GONIENIEM ZA WIATREM
Jestes jak wiatr- nieuchwytna,
Jak wzburzone morze- nieugieta.
Topisz marzenia w kielichu zapomienia,
Toczysz wielkie glazy,
Przez co czesto nie nadazasz
Stajac sie cieniem
Kazdej zyjacej jednostki...I KATEM!
Wciaz krok za czyims krokiem ale!...
Szepczesz do ucha raz po razie przepiekne
historyjki, intrygujesz...
I po co to wszystko?
Wiesz dzisiaj za duzo sie juz wiatru
nalykalam,
Wzburzonych fal sie nie boje- nieugietosc
moja domena.
A TY?
Nie chce juz sluchac bajeczek-
Dzwigaj ten kamien w gore NADZIEJO!
Juz cie nie potrzebuje
Aty...?
Ascha
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.