wyjec

w ziemi w drzewie pomiędzy
korzeniami skumulowana zbiorowość
wyżera od środka od zewnątrz
od każdej policzalnej jednostki
białko w niedźwiedziej skórze
z pazurem z kłem wbitym
głęboko w falbanę masy mięśniowej
szok lejący się z biczów
naturalizmu jak maciora wyje
dusza w ogniach - szok
szok szok szok
to nie koniec części pierwszej
to koniec ostatków gra
w głębi kakofonicznego mózgu
upstrzonego w szare plamy
koś koś koś
raz jeszcze nie koniec w ziemi
nie początek w drzewie
pomiędzy korzeniami
noś noś noś
ten szok zakupiony w supermarkecie
jednostkowej ciemności

autor

Aaron Altrus

Napisany: 2007-06-12 Dodano: 2007-06-12 23:06:09

Ten wiersz przeczytano 489 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie