Wypadnie
Zawilec kłania się przed mleczem.
W nocy traw fiołki przed siebie
z latarnią — litym sklepieniem
w choreografii — sąsiedzie!
Ledwie napomkniesz, na spacer,
może z rozkładu autobus.
W nieprzejednanym — wojażer
z ciebie wylęgnie się pod róż.
I tak do jutra, do jutra!
Istnienie w nas całe nieme.
Oczy czyste zadziwieniem,
kształtów-preambuł i ciebie.
https://poezja.org/forum/utwor/227110-wypadnie/
autor
Agrafka
Dodano: 2024-03-13 08:36:24
Ten wiersz przeczytano 560 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (22)
*Dobrego
Masz swój niepowtarzalny styl. Lubię.
"Oczy czyste zadziwieniem"
Dobrwgo dnia :)
Do jutra...do jutra!
Pozdrawiam :)
ładnie, z wiosennym polotem.
Pozdrawiam.
Kapitalna ostatnia zwrotka.
Całość- jestem pod wrażeniem
Miłość przesłania codzienność, wypełnia nas
całkowicie. Pozdrawiam czule:)
Abstrakcyjny i trudny do jednoznacznej interpretacji
utwór. Dużo wnosi podpowiedź autora.
Może to być opis niespodziewanej, nagłej miłości,
która pojawia się w życiu jak zawilec kłaniający się
przed mleczem - niespodziewanie i bez ostrzeżenia.
Metafora "z latarnią - litym sklepieniem", może
odnosić się do głębokiej, silnej więzi między
zakochanymi, która otacza ich jak oświetlona
przestrzeń. Z kolei, metafora "Oczy czyste
zadziwieniem, kształtów-preambuł i ciebie" może
symbolizować zachwyt i fascynację drugą osobą, która
staje się centralnym punktem życia.
(+)