...wypalone oczy...

anioły spadają
z nieba
nie potrafiąc zgniłymi skrzydłami
walczyć z powietrzem

święci
przepili nawet
aureole

po co marzyć
o zbawieniu
gdy wiem
tam też będziemy
uzależnieni?

nie rozkażesz drzewu
by było bardziej drewniane
ani niebu – bardziej niebieskie
jak nie zmuszą nas
byśmy byli
bardziej ludźmi
gdy człowieczeństwo
wyrwali nam
z piersi
razem z sercem

i tak będziemy silni
szukając sensu życia
patrząc sobie nawzajem
w wypalone oczy

autor

CzarnaRoza

Dodano: 2007-05-11 22:13:01

Ten wiersz przeczytano 454 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie