Wyrok Śmierci

Dla Ludzi, Dla Nas, Dla Was.

Słuchajcie, słuchajcie...
Na swoje stare śmieci, do siebie powracajcie,
nie dajcie się zgnoić, zła pełno zaczyna się roić,
roi, gnoi, ktoś znowu się boi.
Boi się śmierci w głowie siedzi,
w myślach swoje wierci, powierci tak do końca,
końca początku, początek końca.
Rodzimy się, nie rozumiemy,
nie boimy, nie gnoimy się,
wiecie o co mi chodzi?,
moje słowa,
wasza myśl was wodzi, umysł zawodzi,
o to się tu rozchodzi.

Serce, pamiętajcie serce, tak twierdze,
moje słowa można podważyć, na wadze wyroku zważyć,
a kto sędzia?
Sędzia jest Bóg, Śmierć to kat,
która nie ma własnych kart, a i tak...
wie kto ile wart, pomoże Ci fart?
to chyba żart!

Na świecie,
w sądach skazują, rozkazują wykonać wyrok śmierci,
a czy to Śmierć wykonuje?
Śmierć zabiera twą duszę, suszę, kruszę,
Tobie teraz myśli,
mam tego powód, oto dochód,
dochód pieniężny za sprawę sądową,
która Co?
Kończy się wyrokiem śmierci, nie, nie,
nie Śmierci lecz człowieka,
który za wysoki sąd się podaje, daje,
nowe rozkazy człowiekowi,
i tak...
i tak człowiek, człowieka zabija,
a nie Śmierć, nie Bóg, nie jego wina,
ani jego rozkaz by zabrać duszę,
z stołków zaraz was poruszę, zabijacie,
zabijacie się nawzajem, a o tym nie wiecie,
że za chwilę myśl prawdy Was zgniecie,
zginiecie i tak, ale jak? to sami zadecydujecie,
ale dobrze wiecie,
że nie zawsze to Śmierć zapuka do drzwi,
lecz człowiek, który w sądzie Was zabije,
Wasz życiorys zmyje.

autor

Prawda.Wyzwoli.Nie.Zawsze.Szybko.Lecz.i.Powoli.

Napisany: 2009-11-27 Dodano: 2009-11-27 12:45:20

Ten wiersz przeczytano 725 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie