Wyrosłam

Tyle słów, chwil, zdarzeń.
Dobrych i złych wydarzeń.
Spełnionych i niespełnionych marzeń.

Ile było godzin, tyle było zmian.
A ile było miejsc? Tu... I Tam ...
Zbyt wiele myśli ...

To wszystko tak zmieniło mój świat.
Wyrosłąm - życie nabrało wad.
Nabrało pesymizmu, szarości, zimna,
Ale, czy to ja jestem temu winna?
Delikatna i twarda zarazem,
Te dwie cechy stały się życia mego wymazem.

Więc przechodząc do sedna tej sprawy:
Budzą się we mnie pewne obawy,
Że bez pomocnej ręki daleko nie zajde.
Ręki, której nie może dać mi przyjaciel, bo takiego nie znajde.
A może jedyną wiarą i nadzieją zostaje miłość,
Bo za młodszych lat, była jej znacznie za mała ilość?
A może miłość to tylko kilka pustych słów?
Wytłumaczysz mi? Słucham... Mów.

Każda myśl mnie zmienia. Sama czasem nie nadązam ;d

autor

Claudiia

Dodano: 2008-07-06 13:22:20

Ten wiersz przeczytano 544 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie