Wyrwana kartka z pamiętnika.
Ponoć nie ma sensu w tym co ma się
skończyć, ale jest sens w tym co ma
pozwolić łatwiej się odnaleźć i rozumieć to
co jest nam bardziej potrzebne do życia.
Jeżeli życie to po prostu kolejne etapy
rozwoju, to rozdziały powinny mieć jedynie
sens, a to my jesteśmy za nie
odpowiedzialni.
Nadajemy im kolory poprzez emocje,
zapraszamy do siebie ludzi ,
którzy mają wpływ na nasze uczucia i
szczęście.
A jakie jest to życie?
Życie jest jak wypowiadanie zdania "kocham
Cie".
Dla każdego oznacza coś innego, ale to
jedynie wina doświadczeń, które raz blakną,
a raz farbują się na inny kolor.
Im więcej się wydarzy, tym więcej zmieni.
Obrazy migające w sekundach podczas
mrugania, zmieniają nasze soczewki.
Mruganie nie zakryje błędów które popełnia
miłość, a miłość pomyłek popełnianych w
czasie życia
Oglądamy częściej czyjeś przebiegające
życie, tym samym marnując czas na film o
przeszłości która nas nie dotyczy, zamiast
odtwarzać swoje marzenia. One wciąż są
aktualne i nie tracą swojej wartości.
Są naszym kluczem do bajki, a wiara w nie
naszym przewodnikiem, wiara zmienia poprzez
nadzieje.
A więc jeśli bajka jest marzeniem, a
marzenie bajką to pozwólmy zamieszkać jej
w nas samych, wtedy otrzymamy skarb - naszą
bajkową wyobraźnie, która pozwala nam żyć
podwójnie.
Poznajemy dzięki temu siebie, uprawiając
namiętność ze swym sercem.
Nikt z nas nie utracił swojej dziecinności.
Wyobraźnia jest jak sen którym kierujesz,
więc nie wstydźmy się siebie.
W życiu także wybieramy swoje kierunki
dopóki nie zamkniemy oczu, przysłaniając
tym kurtyną powiek przedstawienia naszego
istnienia to możemy śnić na jawie z
otwartymi oczami.
Śnimy tak długo dopóki nie otworzymy oczu,
to co piękne wszystko się kończy,
ale to co prawdziwe nigdy,
więc nasza wyobraźnia jest prawdą, prawdą
tego co na prawdę pragniemy.
Wyobraźmy sobie że ktoś stoi obok nas na
każdym kroku i nas obserwuje, jaka była by
jego mimika twarzy? Pilnujmy swego
uśmiechu, a szczęście będzie pilnowało nas.
Wystarczy nam kamieni do ostatniego tchu,
ponieważ jesteśmy do końca samego siebie w
szkole uczuć, ucząc się je przetrwać,
szufladkować i rozumieć.
A ludzie jeżeli próbują się uczyć tego do
czego zostali stworzeni, marnują jedynie
czas by trwać w tym co czują. A więc nie
szukaj prawdziwych definicji uczuć czy
emocji, nie trzymajmy się norm ani zasad,
które ustanowili ludzie ograniczeni,
granica nie pozwala nam poznać i popełniać
błędów, a błąd jest nauką. Po prostu
bądźmy.
Komentarze (5)
Ciekawe :) pozdrawiam i głos zostawiam +
Każdego dnia się jakąś taką kartkę wyrywa.
Z zainteresowaniem przeczytałam.Pozdrawiam:)
Bardzo sie zgadzam z Twoja teza.:)
Pozdrawiam serdecznie.
Długie i ciekawe :) Pozdrawiam serdecznie +++