Wyznanie
Kocham Cię
i będę kochał
kochanie
póki sił i życia
mi stanie.
Kochać
to więcej dawać
a niżeli brać.
Cóż ja biedny
żebrak mogę Ci dać
garść wspomnień
cichowskich,
telefoniczne rozmowy,
schadzki tajemne,
nadzieję.
A jakże chciałbym
dać Ci wiele
cierpieć
Twym cierpieniem,
radować się
Twą radością
być blisko
otoczyć Cię
troską , opieką i miłością
w zdrowiu i chorobie
oraz w każdej dobie.
Kochać miłością
żarliwą płomienną
całować Twe usta
gorące namiętne
pieścić Twe dłonie,
skronie całe ciało
kochać i kochać
by jednym się stało.
Dla takiej chwili
warto żyć,
wspominać,
marzyć wierzyć
i śnić.
Gdy dwoje
czegoś bardzo
chce
to sny
spełniają się.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.