Wyznanie

Natchniony wiarą mojej ukochanej...

Tracę oddech,
staczam się myślami
usta odmawiają słów...
toczę batalie w mej głowie

Zaczyna się podróż,
poszukiwanie nieistniejącej odpowiedzi
myśli nad istnieniem bytu...
cały ten stan przenika bez uniku...

Łzy krążą pod oczyma...
powłoka nostalgii przykrywa mnie,
zanurzony w tym wszystkim
dalej pogrążam się...

Czuje jak grzeszę w każdym dniu...
wiem, że nie jestem wierny Bogu...
mam tylko uczucie w sobie,
wiem, robię źle lecz nie zmienię się...

Nie potrafię wierzyć w Boga...
Nie czuje tej potrzeby...
Nie chce
nie potrafię

czasami w nic już wierzyć...

Dziękuje...

autor

Delvier

Napisany: 2009-03-30 Dodano: 2009-03-31 22:40:28

Ten wiersz przeczytano 431 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie