Wyznanie rozpaczy
Patrzę teraz na zdjęcie,
widzę na nim piękną kobietę
o złoto – brązowych włosach i
złocistej cerze.
Na zdjęciu ma śliczny, szczery uśmiech,
i oczy o kolorze morza, w którym odbija się
słońce.
Jej delikatne rysy twarzy uspokajają mnie i
dają ukojenie.
Na tym zdjęciu jest moja Madzia...
Nie wiem czy ją znasz, ale kocham ją
bardziej niż swoje życie.
Moja Madzia na tym zdjęciu uśmiecha się do
mnie.
Jest szczera, piękna, moja....
Jakkolwiek się to skończy, taką chcę Cie
zapamiętać.
Nie dopuszczę by te 2 lata okazały się
stracone.
To jest piękny okres w moim życiu,
jak dotąd najpiękniejszy
i po wieki pozostanie taki w mojej
pamięci....
Mnie możesz zniszczyć,
ale moich wspomnień nie będziesz w
stanie....
PS. wiem, że nie jest to wiersz...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.