Za duszki
Duszki jak diamenty
skrzą się wśród gwiazd
zapalają świeczki w oczach
przemijanie stapia wosk
rozgrzana wola życia
spływa po kartkach wspomnień
juz ciemno
na zamglonych łąkach
pląsają tylko rusałki i strzygi
zapalają światła niezapominajki
autor
annya
Dodano: 2017-10-30 15:29:58
Ten wiersz przeczytano 1824 razy
Oddanych głosów: 40
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (61)
Bardzo ładny, to za mało, by napisać.. Pozdrawiam
serdecznie!
b.ładnie
pozdrawiam :)
Dziękuje
Pozdr. serdecznie
Wybacz moją gafę W pospiechu zapomniałam +wiec
nadrabiam zaległosci
Pozdrawam serdecznie
Pieknie i nie tuzinkowo piszesz na tak wrazliwy temat
Bardzo się podoba
Pozdrawiam serdecznie annya:)
Wpadłem ponownie aby życzyć miłego wieczoru :)
fajny, mroczny klimat. rusałki i strzygi - wolę
rusałki.
pozdrawiam z uśmiechem :)
Bardzo ładny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie:)
Sorry, jest na poezja.org.
Wybacz. Sama znalazłam.
Ładnie i smutno
Pozdrawiam
Wiersz napisany i zamieszczony 13 listopada 2016 na
innym portalu. W razie czego slużę linkiem.
Poza tym w moim wierszu nie ma nic o szklanych
niezapominajkach. Więc nie jest to tylko jej, jeżeli
już coś stwierdzasz, to warto by było to najpierw
sprawdzić albo po prostu zapytać.
/przemijanie stapia wosk
spływa jak rozgrzana wola życia
kiedy ciemno/
Tylko to z tekstu wybrałam.
/Gwiazdy w oczach/ kojarzą mi się jednoznacznie. A
metaforę /szklanych niezapominajek/ rezerwuję dla Ewy
Kosim - to Jej metafora.
Również pozdrawiam :) i życzę miłego Popoludnia
Ładny wiersz...
Pozdrawiam cieplutko:)
Dziękuję za sympatyczny wpis pod wierszem. Życzę
sympatycznego wieczoru. :)