Za miłość

struna do bólu napięta
smyczkiem zaledwie muśnięta
zamiast nuty kojącej
jęk przeraźliwy wydała

ból duszy rozdzieranej
kości wypalił do szpiku
usta słów wichrem wykrzywił
zostawił je w niemym krzyku

słońce bezlitosnym gorącem
kości spaliło na biało
ogień źrenic czym zgasić
w oczach łez nie zostało

grot strzały zatruty
utkwił w sercu i pali
powolną śmierć mu zadaje
za to że kochało

autor

aanka

Napisany: 2009-05-16 Dodano: 2009-07-13 16:10:36

Ten wiersz przeczytano 956 razy

Oddanych głosów: 25

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie