A za oknym
A za oknym deszczyk kidze,
słonko skryte za chmurami,
wartkim krokiym jesiyń idzie,
już zaś jedyn rok za nami.
A za oknym buro, szaro,
liści żołtnom już na stromie,
smutno sie zrobiyło zaroz
i tak jakoś w kościach łomie.
A za oknym gucho, cicho,
ptoszki siedzom przemoczone,
brzim zmoknyty nisko zwiso,
boczoń ruszył w ciepłe strony.
A za oknym paryzole,
grube cwitry, jakle, chuty,
dziecka uczom sie już w szkole,
kożdy siedzi jakiś struty.
A za oknym wrzosy kwitnom,
w kalyndorzu momy wrzesiyń,
gołe brzuszki cwiter przikrył,
gołym okiym widać jesiyń.
Komentarze (2)
mnie już tyż tak jakoś w kościach łomie. Widać ki
gołym łokiem, że jesień przylazła!
ot i krajobraz jesienny ale ładnie opisany czy y to
umyślnie Wiersz ładny nostalgia