ZA ŚCIANĄ

Siedział w kąciku głodny i zbity
Na małym ciele pręgi i baty
Skąpo ubrany rzadko też myty
Poznaje "miłość" mamy i taty

Nie on zawinił że jest na świecie
I nie rozumie co zrobił złego
Jak żywy przedmiot niechciane dziecię
Cichutko płacze myśląc. Dlaczego ?

Nie zna uścisków i ciepła ciała
Matki oddechu jej serca bicia
On biedny chłopiec istota mała
Chce już się nie bać i wyjść z ukrycia

Za ścianą rozpacz strach i cierpienie
Błagalnym krzykiem dzień się zaczyna
Po kątach stoją zbolałe " cienie"
I tak się zbliża czarna godzina.

NAP. LECH KAMINSKI .

autor

NICOLAS

Napisany: 2013-07-01 Dodano: 2013-07-03 08:36:53

Ten wiersz przeczytano 1511 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie