Za to i za owo

Nie mogę powiedzieć, że nie tęsknię gdy za oknem deszcz, który zsyłasz nam po to byśmy się odrodzili na nowo.
Nie mogę obiecać, że puszczę Twą dłoń, bo boję się że się zgubię.
Nie mogę nie mieć nadziei gdy jesteś obok.
Bo gdy pada deszcz to czuję,że tam u góry jest równie smutno.
Bo tylko Tobie ufam jak dziecko.
Podtrzymujesz me życie na konarach dobroci.
Choć często często wózek mych doświadczeń ugina zardzewiałe tory,
Ty kierujesz nim tak aby nie zboczył z powierzonej mu trasy.
Ty od którego wszystko pochodzi,
Dzięki Tobie mam stopy i ręce,
Gaworzę jak niemowlak,
Sapię jak zabiegana psina,
Własnie dziękuję Tobie;
Za te proste rzeczy, które czynią mnie człowiekiem.
Za każdy trud, który pożera nas od środka,
Za To że czasem wyglądam jak idoitka,
Za to co przeszłe i przyszłe,
Za to i za owo,
Dziekuję Boże,że każdego dnia mogę podnosić się na nowo...

:-))))

autor

Angel88

Dodano: 2007-01-19 20:39:18

Ten wiersz przeczytano 487 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie