Zabiorę cię na głębsze wody

Proszę nie pytaj mnie o wczoraj
O  zarys dawnej mej urody
Chociaż tak płytkie są jeziora
Zabiorę cię na głębsze wody

W półśnie w pół-jawie jakby w życiu
Odbijam się od słowa słowem
To co przed światem chowam skrycie
Jest moim kołem ratunkowym

Wypłyń przede mną jak szalupa
Dzisiaj się trzymam tylko brzytwy
Bez słowa można zmienić w trupa
Miłosnych wyznań szept modlitwy

Albo odpłynąć wartkim nurtem
W zgodzie własnego wprawdzie serca
Tam gdzie niepewnym moim jutrem
Ratunku! - Będzie krzyk topielca.

Gregorek, 4.5.22

autor

return

Napisany: 2022-05-04 Dodano: 2022-05-05 12:00:54

Ten wiersz przeczytano 866 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie