Zagarniam niebo by poczuć...
w ciszy słów
przelewa się ich potok
nagimi frazami
serca drżą
zamykają świat
w obłoki
feerią szeptów
rydwan płynie
w gołębie zaprzężony
gubi róże
jabłka oraz mirt
mocą których
tyś mi nocą
ja tobie
dniem
Komentarze (47)
"tyś mi nocą ja tobie dniem" - subtelna moc miłości ,
nic dodać nic ująć. Cudnie Beatko :)
Pozdrawiam ciepło :)
Będziesz miał raj w ciągu dnia jeśli ja będę miała raj
nocą. Jest w tym sporo sensu. Pozdrawiam Piękna z
uśmiechem:)))
ładnie Beatko, z podobaniem
Rozmarzony, ciepły, piękny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie:)
Slicznie
:):)
Arku
Ten rydwan zaprzężony w golebie jest symbolem, tak jak
róże, jablko i mirt, taki byl zamysl, myslalam, ze
bardzo oczywisty, dlatego zostane przy swojej wersji,
bardzo dziękuję za podzielenie się refleksja i
zajrzenie
Serdecznie pozdrawiam :)
Bardzo mi się podoba. Puenta - cudeńko. Jedynie te
gołębie mi nie pasują. Są zbyt dosłowne, rzeczywiste,
niepasujące do scenerii. A nie mógłby rydwan być w
gwiazdy zaprzężony?
To oczywiście moje subiektywne zdanie, ale
postanowiłem się nim z Tobą podzielić. Pozdrowionka
:):)
Znakomity, lekki, nietuzinkowy sprawia, że chce się
tam być:)
Batko uroczo,
"tyś mi nocą
ja tobie
dniem" - bezcenne, pozdrawiam ciepło.
Niebo gwiaździste nade mną, a prawo moralne we mnie"
(I. Kant)
Ale tu nie Jego imperatyw- choć może też tak?
Bardzo ludzki przecież.
Z podobaniem Beatko.
Piękny, rozmarzony wiersz.Pozdrawiam serdecznie.
Przepięknie o miłości,
jak dwie połówki jabłka...
z ogromnym podobaniem wiersza,
pozdrawiam serdecznie:)
Pięknie, delikatnie,
no i ten rydwan z gołębiami bardzo nietuzinkowy.
Pozdrawiam serdecznie, Beatko :)
Zazdroszczę. I doznań, i umiejętności ich opisania.