Zagłada

Po raz kolejny dostałam w twarz...
Bez powodu, po prostu ot tak...
Schwycono Mnie za ręcę z całej siły popchnięto na blat...
Uderzyłam głową o stół...
Popłyneła krew...
Strużka czerwieni zabrudziła mego życia biel...
I już miałam wykrzyczeć mu prosto w twarz, że odchodzę ale nie wiedziałam jak...
Potem dostałam jeszcze raz i zaiskrzyło mi w głowie tysiąc rozjarzonych gwiazd...
Zaczełam odchodzić...
Pozbywać się głazu co na sercu mi ciązył...
Było tak pięknie...
Lecz nagle ktoś skrócił mą mękę...
Po co ?
Nie wiem...
Chyba tylko dlatego bym uciekała przed Tobą...
Nigdy nie pogodziła sie ze swym życiem i sobą...
Teraz już będę wiedzieć...
Nie ufać nikomu, nie kochać miłości
A przy tym odchodzić do własnej , wyimaginowanej, nic nie znaczącej nicości...

Tym wszystkim którzy zniszczyli mi życie...

autor

=malutka=*

Dodano: 2006-07-29 19:29:58

Ten wiersz przeczytano 414 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie