Zagubieni

Dwóch ludzi splecione ręce
Kochankowie a jednak obcy sobie
Ona w gwieździstej chodzi sukience
On płaszcz nocy nosi na sobie

Ciemność im światłem labirynt drogą
Życie golgotą jest i goryczą
Szukają światła, lecz wyjść nie mogą
Często się kłócą na siebie krzyczą

On drzewo, twardy i nieugięty
Ona śniegiem zimnym się stała
Tylko wiatr dmucha nieprzejęty
Pokrywa lodem dziwne te ciała

Czy zaświeci słońce śnieg stopi na drzewie?
Nakarmi nektarem wyschnięte korzenie
Czy staną się jednością owocem dla siebie?
Czy może się spełnić ich skryte marzenie?

Czy bóg nam pomorze oświeci nam duszę?
Proszę cię Boże marzenie zanosząc
I ciebie kochanie poprosić muszę
Byś poszła do Boga o to samo prosząc……………& #8230;…….

autor

blondym

Napisany: 2005-09-27 Dodano: 2005-09-27 19:26:15

Ten wiersz przeczytano 403 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie