Zagubieni
Błądzimy
w niepewnościach
noc wyolbrzymia
mrok
nie stłumi magnetyzmu
u każdego
skrzydło
jedno bez drugiego
nie wzleci
słońce
choć chwilowo ukryte
wciąż
ponad nami świeci
-33-
autor
Kri
Dodano: 2023-10-14 16:08:20
Ten wiersz przeczytano 738 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (22)
Kolejnym miłym Gościom
dziękuję za wgląd do wiersza,
pozostawione komentarze,
pozdrawiam serdecznie:)
Zagubiona miłość, ale niezapomniana...
Przepiękny, refleksyjny wiersz!
Skrzydła muszą być dwa... by wznieść się do słońca...
Serdeczności przesyłam
Świetne
Pieknie. Pozdrawiam :)
Piękny wiersz
Pozdrawiam serdecznie:)
Krótki a jakże wymowny utwór :) Też chciałbym czasem
tak krótko napisać, lecz zawsze mam coś do dodania :P
Pozdrawiam Serdecznie +++
Dziękuję miłym Gościom
za pochylenie się nad wersami,
pozostawione komentarze,
pozdrawiam serdecznie:)
Witaj Kri:)
Wprawdzie nieco krótko ale wymownie:)
Pozdrawiam serdecznie:)
zwięźle, tak jak lubię.
Lubię krótkie formy, bo nie są przegadane. Po co za
dużo słów.
Jeszcze jeden sposób wyrażenia miłości. To popularny
temat poetyckich wypowiedzi. Forma utworu jest taka,
jaka lubię.
(+)
Zagubienie, ale jest optymizm.
Podoba sie refleksja. /+/
Lacze uklony. :)
Ładna refleksja. Pozdrawiam.
9 najlepiej jest wtedy chociaż z
jednej strony otworzyć drzwiczki
na oścież - ja moje mam otwarte;
nawet, jak wróci tylko na chwilę
Czyli jest jakaś nadzieja...
Pozdrawiam z podobaniem :)