Zagubiony
Przemierzasz przez tysiące błędnych
myśli
- wciąż bez celu
Zatracasz się w swych jakże egoistycznych
marzeniach
- przecież i tak nikt ich nie spełni ...
W końcu, toniesz w otchłani oceanu
zapomnienia
Stoisz nad urwiskiem, które zaraz sie
obsypie
Tak jak ptak pozbawiony swych skrzydeł
traci
wszystko - nie może latac, wzbic się
Tak ty opętany swym prostym życiem nie
możesz się od niego uwolnic
Jesteś tylko dzieckiem bezradności
W tej bezbarwnej już dla ciebie
rzeczywistości
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.