Zaimek

Dzień wstał niespotykanie piękny. Ptaki, zdawały się śpiewać wyłącznie dla niej. Błękit nieba zachwycał swoją nieskazitelną doskonałością w sposób jakby, o zgrozo, na zamówienie. Nawet dzieci bawiące się na skwerku szczebiotały jakoś tak - niewinnie.
Ona zdawała się tego nie zauważać, a może nie chciała tego po prostu widzieć, w tej chwili jest to całkowicie bez znaczenia, gdyż - ona (świadomie używam tutaj zaimka) postanowiła się ku własnej uciesze - powiesić. Powiesić na starych, pożyczonych od kolegi z sąsiedniej klatki, rajstopach.
Co skłoniło ją do tak desperackiego czynu, zważywszy fakt, iż wymienione rajstopy, były najzwyczajniej w świecie wełniane, nie sposób jednoznacznie ustalić, gdyż cała trudność w tym wełnianym dochodzeniu polegała na tym, iż ani pochodzenie włóczki, ani też autor tegoż badziewia, były nieznane. Jedynym bardzo mglistym tropem, zdawać się mogła nierzucająca się w oczy, rażąca dysproporcja. Ale nie wyprzedzajmy faktów.
Bawiące się na skwerku dzieci nagle umilkły. Zapanowała nienaturalna cisza. Ona podbiegła do okna lekko utykając, podwórze było puste, jeśliby wyłączyć skrępowane i zakneblowane ciało komara.
Zamarła... krzyżując tym zachowaniem powstający scenariusz samobójczego aktu.


excudit
lonsdaleit

12:54 Wtorek, 12 marca 2013 - ...

autor

lonsdaleit

Napisany: 2013-03-12 Dodano: 2013-03-12 12:55:51

Ten wiersz przeczytano 2580 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Epigramat Klimat Ciepły Tematyka O brzydocie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie