Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

żal

gdy nie odnajdę sensu
sensu i celu
krzyżem w sercu co nadzieją złudną

poniosą mnie nogi gdzie dźwięk zawraca
i poproszę o mapę drogowskazów zapomnianych
by żalem wypełnić duszę

napoić usta ostatkiem sił
znaleźć chwile dla myśli tułaczej
rosą skropić o poranku stopy

oczy nasycić żałosnym widokiem
utraconego czasu

autor

*Matijas*

Dodano: 2007-08-23 18:35:54
Ten wiersz przeczytano 473 razy
Oddanych głosów: 6
Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (5)

Obłąkana poetka Obłąkana poetka

Może jednak odnajdziesz sens i nogi poniosą Cię na
wyspy szczęśliwe gdzie odzyskasz siły... Ale gdyby tak
bylo wiersz nie byłby tak przeszywający... Dobry
wiersz.

mariat mariat

Czyżby bohater wiersza już się kierował do
klasztornych murów? W tym wieku? A co na to grono
wielbicielek, pocieszycielek? Stopy rosą ochłodzić
można we własnym ogrodzie biegnąc zerwać kwiatek do
wspólnego śniadania.
Wiersz Autorze dobrze i ciekawie wykombinowany.

Osamotniona20 Osamotniona20

Melancholijny wiersz o przemijaniu,o tęsknocie za
czymś czego nie ma.Bardzo dobrze operujesz
metaforą.Koncepcja wiersza również ciekawa.Wiersz
czyta się z zaciekawieniem.

Bizia Bizia

Wiersz pisany tak ogólnie. Nie wiadomo czego dotyczy.
Można tylko przypuszczać. bardzo ładnie napisany i ten
ogół w tym wydaniu jest nawet bardzo ładny.

2dreams 2dreams

Przemijanie powiązane ze strapieniami, ładny wiersz,
bardzo refleksyjny :)

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »