Żal
Zaglądasz w głąb swojego serca
Ogromna pustka już długo w nim mieszka
Żywi sie każdą straconą chwilą
Cieszy się każdym smutkiem
To tu znalazła swój raj
Jedynego prawdziwego żywiciela
Tylko on karmi ją chlebem cierpienia,
ludzkiej obłudy i fałszywego spojrzenia
W każdym z nas coś umiera
Serce, rozum, wiara w ludzi
autor
Marcin
Dodano: 2006-09-26 11:30:32
Ten wiersz przeczytano 583 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.