zamglone myśli wiśnij
kiedy jest tak chłodno, a wilgoć zrasza
myśli,
na kształt ściany budując wielowymiarowe
zaszczyty
w izolacji zamglonych dźwięków, myśli,
obrazów i porywów
niepewnych spojrzeń i przyściennych
półcienii wyziewów
i kiedy sączysz po kropelce ich wewnętrzne
moce
zamykając oczy zbuduj twierdzę z nasion
wykwitłych w owoce
małymi krokami wsłuchując się w trzaski,
odgłosy gonitwy
maleńkich płomieni w kominku i drzewa
starej wiśni
autor
pkaminska
Dodano: 2008-07-17 10:40:50
Ten wiersz przeczytano 468 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
dobrze się czyta, tytuł tySZ podobać :)