Zamknięte sny...

Jestem jak ptak na wietrze
a niestety miłość skrzydła podcina.
Dość takich aluzji
dość marzeń i roztargnień
Trzeba twardo stanąć na ziemi
spojrzeć na wszystko od nowa
A wtedy zrozumieć jaka miłość jest piękna
lecz zaniedbana- niewiera.
Mam swoje sny wiesz?
Zamknięte w obręczy marzeń
Nikt ich nie wydobędzie
nie zwycięży
nie zobaczy
Wszystko się wali ale ja
powinnam być murem co to wszystko uratuje....
Chociaż i tak mnie zniszczą...

Smutna, zapłakana... Nie wiem co ze sobą zoribć... Ale teego nikt nie zrozumie ;(

autor

marsa

Dodano: 2005-12-19 20:44:56

Ten wiersz przeczytano 340 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie