zanim...

zanim półzmierzch opadnie

zaśniesz
zabiorę Cię

uśpię brzeg twoich ust
dłońmi potrącę twoje dłonie

twoje oczy
spoglądam w twoje oczy
mnie onieśmielasz

serce zbudzone przedświtem
odepchnęło sen
dostrzegło odpędzoną miłość

przebywałam w schronieniu świtu w zamgleniu
oczarowana snem przebudzona muśnięciem warg nocy

obtulona ciepłym trenczem srebrzystości księżyca
bosą stopą kroczyć szlakiem
z zamkniętymi oczami wypocznę
odzyskam przyblaknięty sen...

odpłynę przeznaczeniem tchnieniem zefiru
zanim pozamykasz swe oczy...

autor

Kika88

Napisany: 2021-12-10 Dodano: 2021-12-10 13:15:24

Ten wiersz przeczytano 1197 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Wolny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie