zanurzyć

Fajnie tak zanurzyć się w jeziorze spojrzeń, z
podobaniem przeczytałem, pozdrawiam ciepło.

Witam. :)
Zanalizuję metafory.
Metafory rzeczownikowe z tematem w dopełniaczu:
odgłos spojrzeń
bladość luny
odblaski wejrzeń
rozbłysk oddechu
niepewność cienia
pył czasu
przedświt snu
Metafory czasownikowe:
zanurzyłam odgłos
rozsypałam perły w myśli
Otulić w szarości (czy nie miało być „otulić w
szarość”)?
Wiatr wchłonął bladość łuny
rozjaśnił odblaski wejrzeń
na dłoni zapisane odbicie

wdarł się w przedświcie snu
Metafory przymiotnikowe:
chłodny rozbłysk oddechu
Srebrny pył czasu - tu nie jestem pewien.
Niektóre metafory są złożone, więc nie zawsze jestem
pewien klasyfikacji.
Faktem jest, że metafory rzeczownikowe i czasownikowe
dominują w wierszu. Z tego co wiem, a doświadczenia
wcale nie mam dużego, metafory rzeczownikowe mają
najmniejszą wartość. Bo najłatwiej je utworzyć. Więc
lepiej z ich ilością nie przesadzać.
Pozdrawiam Dominikę. :)

Finezyjnie i nietuzinkowo.
Pozdrawiam serdecznie :)

Z lekkością bawisz się metaforami . Czytanie Twoich
tekstów to przyjemność. Pozdrawiam ciepło ;-)

zanurzyć się nie w obojętności
a wolności i ...

pozdrawiam

Ślicznie.

Owe jezioro spojrzeń rozbudza wyobraźnię czytelnika. Z
pewnością pojawia się pragnienie aby w nim się
zanurzyć i doznać tego wszystkiego o czym piszesz.
Pozdrawiam
Marek

Dobry Wiersz,
z podobaniem,
pozdrawiam serdecznie:)

A woda jeziora jest piękna.

w jeziorze spojrzeń można się utopić i zarazem
spłonąć.

Poetycki obraz nocy z pięknymi metaforami. Pozdrawiam
cieplutko, spokojnej nocki:)

Delikatnie jak zawsze Kiko :)
Pięknie "w szarości otulić dotyk płomieni".
Pozdrawiam serdecznie :)