Zapach piękna...
Ten zapach piękna już zanikł, zapadł w sen
nieskończony...
Ten oddech wszechstronny się schował,
odchodząc roztańczony...
Ten pełen wdzięku wzrok zamknął rozdział,
przepadł zaskromniony...
Ten urok rozkwitający lśnieniem wypadł,
przemknął niezaspokojony...
Cała dusza Twa przepadła gdzieś we
mgle...
Dusza, co zaspokajała mnie...
autor
Adulka1988
Dodano: 2008-05-14 21:19:13
Ten wiersz przeczytano 416 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.