zapachem
świtem rozbielonym
jesień idzie
lasu szeptem wśród wrzosów
mgłą nad polem
szelestem liści rdzawym
nieba zaczarowaniem
w kroplach deszczu
słońcem w mimozach śpiącym
rozmarzeniem
autor
zuza n
Dodano: 2018-09-07 10:57:16
Ten wiersz przeczytano 708 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
Zapachem sadów, babskimi nićmi oplata,
robi spolegliwe zmarszczki na kwiatach.
Pozdrawiam Zuzko, miłego dnia z uśmiechem na twarzy.
cudnie...
miłego popołudnia, zuzo :)
Zachwycająco, pozdrawiam :)
Urokliwie, plastycznie, poetycko i subtelnie, sorry że
powtarzam słowa przedmówców, z którymi się zgadzam,
dobrego weekendu życzę Ziuko:)
Subtelnie i obrazowo. Pozdrawiam ciepło :)
Bardzo obrazowo i delikatnie idzie jesień.Pozdrawiam
serdecznie :)
Jesień natchnieniem
potrafi zauroczyć pięknymi strofami
miłego dnia:)
Oprócz natchnienia o czym pisze
Roma, Ty masz wrażliwość, subtelność
i poetycki talent.
Piękny wiersz.
Miłego dnia Zuzo.
No cóż, jesień małymi kroczkami się zbliża,
fajny okres lata ma ochotę przegonić,
rozmarzeniem oraz zapachem ją przywitać,
na pożegnanie lata piękny wiersz ułożyć.
Właśnie taki ułożyłaś, na dużą pochwałę zasłużyłaś.
Pozdrawiam. Miłego dnia :)
Taka jest, natchnieniem dla poetów. Serdeczności:-)
Ładnie.
Kocham jesień :)
Pozdrawiam
☀
Moja ulubiona pora roku...Wonnym dywanem suszonych
kapeluszy i tęczą leśnej głuszy. Pozdrawiam