zapamiętam cię
https://youtu.be/La1aMmS9R64
dzięki tobie
pamiętam niebieski świt
o wschodzie kilku słońc
nie ma ptaków do których
przyzwyczaiłam się tutaj
a jakby z treli utkane jest
powietrze i połyskuje
twój uśmiech przypomina
o miłości bez oczekiwań
rozjaśniającej kryształy
na pelerynie
tam wszyscy jesteśmy źródłem
przejrzyści jak młode liście
strojeni dźwiękami ze światła
baryton kołysze mózg
naśladując dotyk i wiatr
niektórzy z nas wybierają
podróż ku pocałunkom
inni wolą pozostać wibracjami
i wspominać brzmienie ziemi
autor
Wanda Kosma
Dodano: 2021-06-04 22:20:43
Ten wiersz przeczytano 2847 razy
Oddanych głosów: 77
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (44)
wszystko jest ulotną wibracją, fizyką kwantową.
W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie
było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować
wam miejsce.
A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę
powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli
tam, gdzie Ja jestem.
J 14:2-3 BT
Oby wokół nas było jak najwięcej ludzi z dobrymi
wibracjami :) pozdrawiam z podobaniem :)
Ciekawie i pięknie zarazem.
Pozdrawiam:)
Urzekła mnie tkliwość w wierszu.
Dla mnie też On cały jest "pozaziemski". Wiersz
odczytuję jako wspaniały hołd.
Potrafisz zauroczyć wersami. :)
Pozdrawiam serdecznie z podobaniem :)
Cudo
Pozdrawiam
Wiersz niesamowity... Cudne metafory.
Elvis mnie nieco zaskoczył, ale... Słucham i czytam
i... Fajnie :-)
Pozdrawiam ciepło, Wando :-)
Takie słowa mogą być kierowanie do kogoś bardzo
ważnego w życiu " twój uśmiech przypomina o miłości
bez oczekiwań", pozdrawiam ciepło.
"pozostać wibracjami"
- Perełka...
Dobrej nocy, Wando :)
Niezwykły.
Pozdrawiam serdecznie, Wando. :-)
klimatycznie, erotycznie i ekologicznie...pozdrawiam
Bardzo przyjemny w odbiorze wiersz, o kimś
szczególnym, ważnym, bezinteresownym - o dobrych
wibracjach :)