Zapłacz nad moim grobem ...

„ przybity do ściany swoimi pragnieniami wrócisz jak wszyscy z pustymi rękami ...” FALAREK BAND

odepchnięty przez innych
stojący na krawędzi nieba
pod nogami przepaść
zapłakałem...

kochałem -
myśląc, że kochany jestem
łudząc się iluzji mocą
znów dziś zapłakałem
pod osłony nocą...

tak trudno jest uwierzyć, że
ktoś tak naprawdę kocha Cię
nie za to, że masz furę,
styl i szmal –
lecz za to, że człowiekiem jesteś...
że kochasz tak samo jak ja...

nadziei nić prysła, rozsypała się jak szkło
chciałem pozbierać kawałki, lecz zraniłem się
zadra ma krwawi, serce ciągle płacze
nigdy już tej osoby chyba nie zobaczę

...a jednak został jakiś żal
jednak to co się czuje tam w środku zostaje
czasem wylewa się tony łez
ale do końca nie zmieni się
swego życia...

jednak smutek rozgościł się w sercu
i dusza moja jakby cicho łka
chciałem być uczciwy, siebie dać
dostałem kopa i ktoś opluł mi twarz...

stoję nad przepaścią nieba –
rozmyślam nad życiem swym
skoczyć, czy zawrócić z tej drogi
i pójść dalej, przez życie, przez sny...

serce ściska żal, tłumię w sobie łzy
być może ktoś się okaże człowiekiem
może pokocha... może zrozumie...
może powie jak żyć...

wiem – rozstania to trudna rzecz
tym trudniejsza im bliżej siebie się jest
tym trudniejsza jeśli naprawdę kocha się
...a jeśli się nie kocha?

czy można – pewnie tak
oszukiwać kogoś –
by tylko dojść tam gdzie się chce
i opuścić, rzucić słowa na wiatr
a przecież słowo kocham
to magiczny jest świat!

nie jestem człowiekiem świętym
bo chyba nikt nim nie jest
i pewnie mam też wiele wad –
bo któż ich nie ma...
lecz czy może mi ktoś wyjaśnić
na czym polega ten świat?

myślałem zawsze, że miłość
to takie piękne słowo -
że słowa „kocham”
nie rzuca się na wiatr...
że jeśli się kocha to sercem
całym...

jednak nie zawsze, nie tak –
czasem trzeba dostać w dupę
by móc zrozumieć, czym życie jest
by móc uwierzyć, że to nie sen

czasem trzeba wylać setki łez
by skruszyć swe serce
by móc powiedzieć, że –
trzeba do przodu wciąż pchać
nie wstecz...

zostają wspomnienia –
te lepsze i te gorsze też
zostają na dnie serca
zakopane
niby nieważne –
a w jakimś stopniu ważne to jest
bo są...

nie wykreślisz ich z serca
nie usuniesz też
to taka mała życia rozterka,
że one są – i dobre i złe
i tylko od nas zależy –
czym będą w nas...

...a ja wciąż stoję
nad przepaści brzegiem
może się trochę boję
może to serca mary
spowiedź ma cicha pisanymi słowy
przekazuje Tobie czytelniku drogi

zapłacz nad moim grobem
gdy będziesz przechodził
i nie wspominaj mnie źle
ja człowiekiem prostym byłem
żyłem, kochałem, wierzyłem

chciałem żyć uczciwie
chciałem kogoś kochać
płakałem, gdy było mi źle
nie wstydzę tego się...

...tej przez którą to wszystko a bez niej nie było by nic....

autor

daub

Napisany: 2004-10-24 Dodano: 2006-08-30 18:06:39

Ten wiersz przeczytano 635 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie