Zapomnieć
Widziałam słowika ze złamanym skrzydłem
mógł nadal śpiewać , cieszyć się wiatrem i
słońcem
ale to było mało, bo pamiętał te dni kiedy
latał po niebie
Widziałam drzewo ze złamaną gałęzią
mogło wciąż szumieć na wietrze , cieszyć
się wiosną i deszczem ,
ale to było mało , bo pamiętało te dni
kiedy sięgało nieba
Widziałam dziewczynę ze złamanym sercem
mogła nadal patrzeć na niego , cieszyć się
zwykłym uśmiechem
ale to było mało , bo pamietała te dni
kiedy dzieliła z nim niebo
żeby więc zaznać prawdziwego
szcześcia trzeba zapomnieć ,
że kiedyś miało się więcej.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.