Zapomnij...

Stół, na stole puste szklanki, talerze,
Myślisz, że miłość jeszcze trwa?
Ja już w to nie wierze.
Wyszedł bez słowa kocham,
Zapłakana siedzę w kącie i szlocham.
Gdy odchodził powiedział: „ Zapomnij!
Mego słowa już nigdy nie wspomnij!”
Dlaczego?!
Bym nie skrzywdziła drugiego.
Miałam przed oczami jego, gdy wypowiadał te słowa,
Od tego wszystkiego bolała mnie głowa.
Głupie myśli do mojej głowy przychodziły,
A ja już do tego nie miałam siły.
Ciągle powtarzam: „Zapomnij o mnie,
Ja zapomnę o Tobie”
Zgubiłam się w tym świecie,
Dobrze o tym wiecie,
Zapomniałam…
Już nigdy nie wspomniałam.
Zapomniana przez niego,
Wyszłam do świata wielkiego.
Nikt jednak nie pamiętał o mnie,
Cztery kawy i po mnie…
Kiedy znowu mówisz: „Zapomnij!”
Me serce krwawi i wspomina,
Kiedy to ja byłam „Twoja Dziewczyna!”

autor

Jusi

Dodano: 2007-04-14 18:16:08

Ten wiersz przeczytano 500 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Wolny Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie