Zaproszenie
Szłam długo długo
Łkając
Spadałam w głębię
do samego centrum
rdzenia miłości
Która wszystkiemu wierzy
wszystko rozumie
wszystko wybacza
Pieczętując
w sercu rozdartym
czerwonym wosku
zaproszenie
wigilijnego stołu radości
Otworzysz je mieczem
i nie wiem czy zrozumiesz
podnosząc dłoń w zamachu
bezradność cięcia
tnącego wodę
Na pustyni nienawiści
Miotając się mizernie
Będziesz sam
Zanim nie pojmiesz
Wielkości Oceanu Miłości
autor
Alfonsa
Dodano: 2013-11-19 07:46:46
Ten wiersz przeczytano 996 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (22)
Alfonso, dwa komentarze za dużo, ale za to szczerze.
(błąd komputera)
Alfonso, piękny, uczuciowy wiersz. Życzę przebogatej
mołości. Pozdrawiam serdecznie.
Alfonso, piękny, uczuciowy wiersz. Życzę przebogatej
mołości. Pozdrawiam serdecznie.
Piękny i mądry wiersz,zamyśliłam się...dziękuję i
serdecznie pozdrawiam :)
Ciekawy wiersz,wart przeczytania,pozdrawiam
"Ocean miłości" otoczony / brakiem zrozumienia, bardzo
ładny i refleksyjny przekaz, rzeczywistego świata.
Ukłony dla Autorki. Dziękuje, za miłych słów kilka u
mnie, pod moim obrazem. Pozdrawiam serdecznie i życzę
miłej soboty
ciekawy wiersz, chociaż brak w nim nadzie
Wzbudza refleksję. Cieplutko pozdrawiam
Pięknie napisany wiersz, autorka zmierza również do
pięknej miłości.Jeżeli ktoś jej nie docenia lub ją
niszczy,jeśli to możliwe lepiej z nią skończyć. Życie
często jest niesprawiedliwe i trudno się w nim
odnaleźć. Pozdrawiam serdecznie.
Piękne serce pełne miłości
(kobiece) i brutal jakiś...:)Pozdrawiam.
Ciekawie napisany wiersz.
Pozdrawiam serdecznie.
mówią że cierpienie uszlachetnia,ale dlaczego cierpi
tylko jedna strona ta która kocha...bo ci co sprawiają
ból to nie kochają bo są bez serca tak myślę i
pozdrawiam...
Piękne zaproszenie, jest w tym moc. Daje do myślenia.
Pozdrawiam
Mocny! Pozdrawiam 'D
dobry, zatrzymujący wiersz. Pozdrawiam