zatańczmy
zatańczymy
w kropelce wskazówek wszechświata
w promienistości księżyca wznosić się
bezszelestnie jak piórka ...
Krawędź naszych ust dotkną się powtórnie
rozgrzane serca rozjaśnią się w chłodny
wieczór
splecione dłonie okręcą
nieumyślnie wskazówkami zegara
spojrzeniem przylgnięci umknąjąc
w nieistnienie kosmosu
zatańczmy
bez wytchnienia
śnieżnobiałymi skrzydłami…
autor
Kika88
Dodano: 2021-12-11 20:32:09
Ten wiersz przeczytano 725 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Anna dziękuje
annna2 dziękuje
Sisy dziękuje
Pan bodek miło mi to słyszeć dziękuje
Mojeszkice dziękuje
Pozdrawiam serdecznie w niedzielne przedpołudnie ;)
ładnie.
Zatańczmy na moście, tak troszeczkę bezgłośnie"- to
olsztyński mój Czerwony Tulipan.
Ładnie.
Piękny wiersz :)
Muszę przyznać, że wiersz bardzo się udał. :)
Zmysłowość, że ho ho.
Serdeczności Kiko. :)
Pięknie, i zmysłowo Kiko.
"zatańczymy
w kropelce wskazówek wszechświata" :)))
@krystek dziękuje
Miłego spokojnego wieczoru zyczę:)
Wspaniały zmysłowy taniec miłości. Uskrzydla w
namiętności. Życzę beztroskich chwil:)