Zatrzymać wspomnienia
W sercu zapisuję każdą chwilę
by nic nie umknęło
Niczym zwiewny motyl
chcę zapamiętać wszystko
by wypełnić po brzegi
księgę wspomnień
tych najgorętszych i najpiękniejszych
Rozpalać będę nimi zimowe wieczory
gdy Ty będziesz dalej
niż wzrok mój sięga
Przy lampce wina
z sercem na dłoni
księgę otworzę miłością okrytą
tlącą się rozgrzanym płomieniem
wspólnie spędzonych chwil
Dryfując na jawie
odtwarzać będę wszystko
nie dla zasady
lecz z miłości
Komentarze (6)
Nie każdemu musi się podobać. Jeden woli córkę a inny
teściową:))
Można wytykać kogoś palcami ale pytam się po co?
Jeśli wiersz nie podoba mi się, to nic nie piszę i
tyle.
Pisz Malinko pisz, bo potrafisz czytelnika zachęcić
do czytania.
Pozdrawiam cieplutko:))
ładnie,chociaż nie lubię takiej tematyki.ale wiersz
ok.pozdrawiam
miłość czyni cuda ładnie nastrojowo.
Wspomnienia zawsze pozostają w naszym sercu. Nic ich
stamtąd nie przegoni.Wiersz dobry.Skłania do
refleksji.Forma wiersza dobra.
Ach...miłość...niesamowite uczucie,przyprawia o zawrót
głowy,dodaje skrzydeł...cudownie...w wierszu poruszasz
temat wspomnień, z dni, krótkich chwil...łap
wspomnienia bo one są bardzo ważne, w trudnych
chwilach życia dodają nam sił.
Cudownie jeśli wspomnienia są tego warte należy je
zatrzymać.