Zatrzymaj słowa
W swej śmiałości kusisz pięknymi słowami,
opóźniając świtu nadejście.
Z kryształowej skarbonki przeliczasz
łzy,
tak subtelnie.
Wtapiając się w moje
myśli…zatrzymujesz czas.
Czułością zawsze tak zmysłową,
szepcząc…odpędzasz cały strach.
Ze skromnym uśmiechem…proszę.
Zatrzymaj słowa…nim w treści ich się
zatracę.
Nim nadzieja przemiany…zapisze Twoje
szepty w mym sercu.
Nim wypiję kielich czułości do dna,
by potem samotnej w murach cierpienia
pozostać.
Otulona …dotykiem tęsknoty.
„Im bardziej wyszukany i delikatny jest kwiat radości, tym czulsza powinna być ręka, która go zrywa. ” (Samuel Taylor Coleridge)
autor
Brzoskwinka
Dodano: 2008-04-14 00:12:14
Ten wiersz przeczytano 619 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Tak pięknie opisałaś miłość, metafory niesamowite.
Przepiękny wiersz i wzruszyłam się czytając Twoje
słowa
wiersz pełen bólu i niepewności ,pieknie opisana
obawa- strach przed samotnością- bardzo mi się podoba
Wielka milosc, wielka niepewnosc i obawa przed
samotnoscia. Obawa, ktora jest w zasadzie pewnoscia -
to wzrusza.
A jednak ten wiersz ma wymowę, podoba mi się
"Otulona dotykiem tęsknoty,.." piękne, chociaż
smutne.
Ze skromnym usmiechem prosze .. zatrzymaj słowa ,
Pękny poetycki wiersz przepełniony tęsknotą, pisany
zbolałym sercem tak mi sie wydaje.
Podoba mi się. Zdecydowanie na plus.
Trzeba przeczytać trzy razy żeby dojść do sedna
wiersza i dobrze , to jest w nim sztuką .( napisała
bym-- by potem samotnie) Podoba mi się klimat wiersza
, ma głębię .