zatrzymam chwile
literowa plątanina prostych
słów poskromiła radość
ludzie na sznurkach
jak marionetki
ukrywam się
nie chcę
tak
znikam ale...
czy potrafię zniknąć
i żyć własnymi zasadami
tak jest dobrze nie zamienię
na nic zatrzymam chwile w klatce
emocji...
autor
ida19
Dodano: 2013-06-16 13:24:15
Ten wiersz przeczytano 730 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Bardzo dobry wiersz, jednak życie jest nie raz
okrutne, nie ma wyboru.
:)
Przeczytałam dwa razy... Szacun!
I ta chwila zatrzymała się pośrodku twojego wiersza.
Odczytuję, że taki układ zapisu był przemyślany i
celowy. Pozdrawiam :)