ZAWIERUCHA

Co będę pisał,
gdy nikt nie czyta.
Co dawał rady,
gdy nikt nie słucha.
Może najlepiej zrezygnować,
wszak życie, to jest zawierucha.
Z rad waszych dużo czerpałem,
i w wierszach widziałem siebie.
Lecz życie to jest zawierucha ,
a dobrze będzie chyba w niebie.
Do Boga wznoszę swoje modły,
choć on nie zawsze mnie wysłucha.
Dlatego kończę swe pisanie
bo to jest wielka zawierucha.

autor

naro1967

Dodano: 2007-05-11 09:56:35

Ten wiersz przeczytano 478 razy

Oddanych głosów: 6

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie