Zawieszeni między latem a...

Tobie...

Wrześniowe popołudnie
przez okno wpadają promienie słońca
ciepło łaskoczą mnie po twarzy
lekki wiatr otula mnie

Zamykam oczy
zatapiam się w myślach
próbuję zgadnąć co teraz robisz
cieszy Cię ta wczesnojesienna pogoda?
a może to jeszcze późnoletnia...

To okres przejściowy w naturze
podobny dotyczy nas
ciągle gdzieś na granicy tkwimy
ja z jednej strony Ty z drugiej

Boisz się przejść na stronę miłość
ja nie chcę wracać do przyjaźni
ciągle niezdecydowani
zawieszeni między sercem a rozumem

Na dniach pożółkną liście na drzewach
będą piękne, kolorowe
a wieczory będą dłuższe
tego jestem pewna
tak jest co dwanaście miesięcy

My też wracamy do tego samego punktu
tylko częściej...
chcę się w końcu zatrzymać po stronie miłości
razem z Tobą...

Mówią, że od przyjaźni do miłości tylko mały krok... ale ja wiem, że największy...

autor

pauliskaa88

Napisany: 2006-09-16 Dodano: 2006-09-16 17:23:35

Ten wiersz przeczytano 388 razy

Oddanych głosów: 28

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie