zawsze chcialam

Zawsze chcialam

Zawsze chcialam tobie bardzo imponowac,
lecz ty ciagle obcinales moje skrzydla,
fartuch, garnki, w kuchni siedziec i gotowac,
taka bylam, bylam twoja no i zwykla.

Ref. A ja chcialam byc ulewa, a nie deszczem
chcialam burzyc stare i budowac nowe,
chcialam wichrem byc, a nie jak lisc na wietrze,
blyskawica stac sie i rozpalic ogien.

I nie moglam sie pogodzic z moim losem,
przeciez jest cos wiecej niz zwykla rutyna,
szlam za wlasnym, szlam za serca moim glosem,
tak jak z filmu jakas odwazna dziewczyna.

Ref. I tak chcialam byc ulewa, a nie deszczem
chcialam burzyc stare i budowac nowe
chcialam swiat zobaczyc i cos wiecej jeszcze,
stracic czasem tak zwyczajnie moja glowe.

A ty nawet nie widziales moich staran,
bylam zwykla twoja zona, niczym wiecej,
i myslales, ze ja jestem tylko slaba,
powiedz, co widziales wtedy w twej kobiecie.

Ref. A tak chcialam byc ulewa, a nie deszczem
nie kroplami lez, usmiechem wymuszonym,
i udalo mi sie, udalo sie wreszcie,
stoje dumna w moim swiecie calkiem nowym.

Teraz patrzysz i sie dziwisz, nie poznajesz,
niemozliwe, ze to twoja jest kobieta,
co sie stalo, co sie stalo, wielki panie,
jeszcze wczoraj byla cicha, prawie swieta.

Ref. A ja jestem dzis ulewa, a nie deszczem
blyskawica, a nie zwykla tam zapalka,
ptakiem, ktory fruwa, a nie siedzi w gniezdzie,
zyje, a wiec mam do tego pelne prawo.

6.3.2015/ Grazyna Pawlas

autor

winter

Napisany: 2015-03-06 Dodano: 2015-03-08 11:49:18

Ten wiersz przeczytano 1083 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie