*zbyt
za mało
spojrzeń prosto
w oczy
za mało błękitne
za dużo
igieł
i stogów siana
pytań
z zadaną odpowiedzią
za daleko
w las
gdzie coraz ciemniej
a po drugiej stronie
nieba
za bliski
ty
za mało
spojrzeń prosto
w oczy
za mało błękitne
za dużo
igieł
i stogów siana
pytań
z zadaną odpowiedzią
za daleko
w las
gdzie coraz ciemniej
a po drugiej stronie
nieba
za bliski
ty
Komentarze (9)
Świetny wiersz, choć smutny bardzo,
ta druga strona nieba bardzo wymowna...
serdecznie.
Miłość ma różne odcienie, wersy skłaniają do głębokich
przemyśleń, pozdrawiam ciepło.
Wiersz zatrzymuje, pozdrawiam wiosennie :)
Nie pozwólmy się ranić. Miłość powinna uskrzydlać.
Pozdrawiam serdecznie, udanego dnia:)
Miłość uskrzydla a też może zranić,
trudno przewidzieć co się może zdarzyć.
Nadmierne zaufanie czasem bywa zgubne i może skończyć
się rozczarowaniem :(
Miłego dnia :)
Dziękuję. Pozdrawiam
Niełatwa ta miłość...
Bardzo dobry wiersz, zaciekawił minie. Zasługuje na
punkt.
Pozdrawiam serdecznie :)
trzeba okazywać miłość, aby nie było za późno na żal.
Pytania z zadaną odpowiedzią... Genialne, choć tak
oczywiste... teraz sobie myślę, że i ja mogłem takie
zadawać, a że nieświadomie... To nic nie
usprawiedliwia (ale się w porę zreflektowałem, może
tyle...))... Znakomity wiersz... A oczy za mało
błękitne... A zupa za mało słona, a...
Pozdrawiam serdecznie. Kłaniam się.