Zbyt późno

Bo gdy zejdą się chmury czarne, marne i z lekka paranormalne, będzie za późno!
Bo gdy człowiek człowiekowi wtedy, kiedy bieda kromki chleba nie da, będzie za późno!
Bo gdy słonecznik w całej swej okazałości spojrzenia swego na słońce nie skieruje by przejrzeć
na wylot mu wnętrzności, będzie za późno!
Bo gdy syn w całej swej ziemskiej podłości na matkę rękę podniesie i przestrzeli jej wnętrzności, będzie za późno.
Bo gdy on mówił, gdy on ostrzegał.
Kiedy swym snem niespokojnym innym spokojnego snu zażyć nie dał, było zbyt wcześnie.
Na narodzenie i objawienie!
Teraz, gdy już go nie ma, armia jego ku bramą królestwa swego pana zmierza i do złożenia prośby o ratunek dla świata dnia każdego się przymierza.
Jest już za późno!
Za późno na działanie czy próżnowanie, tym bardziej na szklanym ekranie.

autor

Wishermil

Napisany: 2008-03-27 Dodano: 2008-05-16 14:16:14

Ten wiersz przeczytano 2402 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Pesymistyczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie